Podręczny zestaw gaśniczy AB, BC lub ABC - PZG-1

Skład zestawu PZG-1:

- Gaśnica śniegowa GS-5x, 

- Gaśnica proszkowa GP-12x,

- Gaśnica pianowa GW-9z 

- koc gaśniczy. 

Gaśnica to urządzenie służące do gaszenia pożarów. Mniejsze gaśnice stosuje się w samochodach, większe w obiektach publicznych i przemysłowych.

Każda gaśnica posiada etykietę opisującą jej przeznaczenie i sposób użycia. Prawidłowo zamontowana gaśnica, musi być przymocowana specjalnym zaczepem na ścianie lub stać na podłodze. Każda gaśnica powinna być wyposażona w zawór samozamykalny, umożliwiający przerwanie wypływu środka gaśniczego w dowolnym momencie. Uruchomienie gaśnicy powinno być możliwe bez konieczności odwracania jej do góry dnem (dawniej stosowano gaśnice, które odwracało się, aby wbić specjalny zbijak uwalniający gaz napędowy). Gaśnice zawierające ponad 3 kg środka gaśniczego powinny być wyposażone w wąż odpowiedniej długości. Jako czynnik napędowy w gaśnicach mogą być stosowane wyłącznie gazy niepalne (obojętne), takie jak azot.

Ponieważ gaśnice mogą mieć różne kształty i różne wypełnienia, dla łatwiejszej orientacji, wprowadzono literowe oznaczenia określające, jaki typ pożaru można nimi gasić.

Oznaczenia literowe środków gaśniczych stosowane w Europie:

• A - do gaszenia pożarów ciał stałych, które paląc się nie tylko powodują płomień, ale także ulegają rozżarzeniu np. drewna, papieru, gumy,
• B - do gaszenia pożarów cieczy i ciał stałych, które paląc się ulegają stopieniu np. benzyny, polietylenu, smoły,
• C - do gaszenia pożarów gazów palnych np. metanu, acetylenu, propanu,
• D - do gaszenia pożarów metali palnych np. magnezu, sodu, uranu,
• F - do gaszenia pożarów łatwopalnych środków gotujących (oleje roślinne, tłuszcze zwierzęce).

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w odnośnej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcjach obsługi. Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Przeglądy i konserwacje muszą być przeprowadzane przez osobę kompetentną tj. osobę z niezbędnym przeszkoleniem i doświadczeniem, która ma dostęp do wymaganych narzędzi, wyposażenia i informacji, instrukcji i wiedzy o specjalnych procedurach zalecanych przez producentów.

O kwalifikacji do naprawy gaśnic decyduje Zakład Serwisowy na podstawie oceny stanu technicznego (gaśnica została użyta, posiada usterki niemożliwe do usunięcia podczas przeglądu) w trakcie wykonywania przeglądu z uwzględnieniem:

-  dozoru pełnego (legalizacja UDT), czyli badania okresowego zbiorników gaśnic pianowych i proszkowych o pojemności powyżej 6 dm3. Zbiorniki te podlegają badaniom okresowym co 5 lat, a w przypadku gaśnic pianowych bez wykładziny co 3 lata. 

-  gwarancji na środek gaśniczy (proszek gaśniczy – 5 lat)

UWAGA! Gaśnice:

- wyposażone w zbiorniki wyprodukowane przed 1992 lub posiadające uszkodzenia (wgniecenia, korozję lub ślady napraw spawalniczych),

- zawierające nie produkowane i przeterminowane środki gaśnicze,

- nie spełniające wymagań Polskich Norm będących odpowiednikami norm europejskich (EN) dotyczących gaśnic 

POWINNY ZOSTAĆ WYCOFANE Z EKSPLOATACJI.